منیزیت کانی‌ای است که نقش اصلی را در صنایع دیرگداز و نسوز دارد. فرآورده‌های منیزیتی، به طور عمده شامل دیرگدازها می‌باشند که در بخش صنایع دیرگداز به فراوانی استفاده می‌شود. بخش دیگری از این فرآورده ها، در مصارف کشاورزی، داروسازی، شیمی و ... به‌کار برده می‌شود. امروزه فولادسازی مدرن و درحال توسعه، نیاز به افزایش تولید دیرگداز‌های منیزیتی با کیفیت بالا دارد. منیزیت کاملا تکلیس شده، شامل بلور‌های پریکلاز در یک زمینه‌ی بلورین دانه ریز می‌باشد و نقطه‌ی ذوب آن، 2800 درجه سانتی‌گراد و وزن مخصوص آن 6/3 گرم بر سانتی‌مترمکعب است. برای افزایش مقاومت گرمایی و پایداری فرآورده‌های منیزیتی، 5 تا 12 درصد آلومین افزوده می‌شود که این عمل منجر به تشکیل یک فاز اسپنیلی از MgO می‌گردد. ذخیره و تولید جهانی منیزیت: ذخایر قطعی منیزیت دنیا، 5/2 و ذخایر پایه‌ای آن 4/3 میلیارد تن می‌باشد. تولید سالانه منیزیت در سطح دنیا در حدود 20 میلیون تن است که از این مقدار، بیشترین سهم مربوط به کشورهای تازه استقلال یافته‌ی شوروی، چین، کره شمالی، چک و اسلواکی بوده است. کشورهای اصلی تولیدکننده استرالیا، یونان، ترکیه، اسپانیا، برزیل، یوگوسلاوی، هند و کانادا هستند.